Cmentarz nr 396 Czulice
Cmentarz założony został na planie prostokąta. Otoczony z czterech stron murkiem z betonowych bloczków. Od strony południowo – zachodniej betonowa ściana pomnikowa złożona z krzyża o szerokich ramionach zakończonego gzymsem, na którym była ustawiona urna. Na skrzyżowaniu ramion owalny wieniec cierniowy z datą pośrodku „1914”. Pod ramionami krzyża duże stojące tablice z motywem krzyży. Odcinki muru przylegające do kompozycji pomnikowej zwieńczone balustradą. Pośrodku kwatery kamienny postument z uskokiem i zaokrąglonymi górnymi krawędziami; zwieńczony kamienną rzeźbą austriackiej czapki wojskowej na wiązankach szarotek, poniżej na licu widnieje inskrypcja: „HIER RUHEN/6 KAISER JÄGER TIR.K.J.R.N 1/GEFALLEN 18.XI.1914”.
Cmentarz wojenny w Goszczy
W czasie bitwy o Kraków, na przełomie listopada i grudnia 1914 r., w okolicach Goszczy utknęło natarcie węgierskiego VI korpusu. Poległych lub zmarłych z ran żołnierzy grzebano w miejscu starego cmentarza parafialnego. Dawny cmentarz parafialny w pamięci mieszkańców miał być również miejscem spoczynku powstańców z 1863 r. W pobliskim dworze kwaterował w marcu 1863 r. generał Marian Langiewicz. Cmentarz otoczony jest drzewami oraz krzewami. Punktem centralnym jest krzyż wykonany z metalowych rur z pasyjką. W 2009 r. po obu jego stronach ustawiono sześć drewnianych krzyży z dwuspadowym daszkiem (trzy dwuramienne i trzy łacińskie). Na dwóch z nich znajdują się tabliczki z listą pochowanych tutaj najprawdopodobniej żołnierzy przygotowaną przez dr inż. Adama Zakrzewskiego w ramach projektu „Honvedzi i Grenadierzy – przywracanie pamięci o walkach toczonych w okolicach Goszczy w listopadzie 1914 roku”.
Kwatery wojenne w Kazimierzy Wielkiej
We wrześniu 1939 r., okolice Kazimierzy Wielkiej były terenem walk jednostek Wojska Polskiego wchodzących w skład armii "Kraków" z jednostkami pancernymi nieprzyjaciela. Dnia 7 września w godzinach popołudniowych, 203 Pułk Piechoty ppłk.Rogalskiego oraz żołnierze batalionów Obrony Narodowej "Tarnowskie Góry" i "Oświęcim" zostali zaatakowani przez czołgi i piechotę zmotoryzowaną, uniemożliwiającą przejście polskich oddziałów przez rzekę Nidzicę. Bitwa rozegrała się na dobre w ciągu dnia, gdy do Kazimierzy przybył 201 Pułk Piechoty ppłk. W. Adamczyka wraz z Batalionem Obrony Narodowej "Katowice". W ciągu godzinnej walki pułk odparł natarcie niemieckie rozbijając 5 czołgów. Zmagania polskich oddziałów z nieprzyjacielem w rejonie Kazimierzy trwały do późnych godzin nocnych. Polscy żołnierze polegli w boju zostali pochowani w trzech, osobnych kwaterach na miejscowym cmentarzu parafialnym.
Stary cmentarz w Imbramowicach
Został założony w początkach XIX wieku jako miejsce pochówku dla wiernych parafii rzymsko-katolickiej św.Benedykta w Imbramowicach. Klasycystyczna, kryta gontem brama wejściowa pochodzi z 1848 r., o czym świadczy data widoczna na belce. W bramie znajdują się dwa pomieszczenia, z których jedno przeznaczone było na kostnicę. Najstarszy nagrobek Józefiny Frej, guwernantki w szkole Sióstr Norbertanek pochodzi z 1851 r. Drzewa nadające szczególny charakter powagi i spokoju temu wiejskiemu cmentarzowi były wedle dawnego zwyczaju zasadzane na zimnych grobach zamiast kamiennych pomników.
Cmentarz wojenny w Opatowcu
Cmentarz położony jest po lewej stronie szosy Nowy Korczyn - Opatowiec na zapleczu budynku mieszczącego Nadzór Wodny w Opatowcu. Usytuowany na placu wygrodzonym siatką z metalową bramką i częściowo drewnianym płotem. Założony na planie zbliżonym do elipsy, wygrodzony fosą i wałem ziemnym. Na środku kopiec ze ściętym wierzchołkiem, na którym stał drewniany krzyż o wys. ok. 3,5 m. Cmentarz porośnięty trawą. Pochowano tu 501 żołnierzy armii austrowęgierskiej i 336 rosyjskiej, w tym ekshumowanych i przeniesionych w 1937 r. z cmentarzy w Charbinowicach i Czarkowach.
Czarkowy - cmentarz wojenny
Cmentarz leży za wsią, wśród pól, na wzniesieniu przy „Drodze J. Piłsudskiego” prowadzącej do Winiar. Ma kształt trójkąta prostokątnego o powierzchni około 0,05 hektara. Ogrodzony został żeliwnym ogrodzeniem. Na wprost wejścia znajduje się pomnik o wysokości około 12 m. Ma kształt kamiennej czworobocznej kolumny zwieńczonej brązową rzeźbą orła w koronie gotującego się do lotu. Na pomniku widnieje z przodu napis: „ Ku chwale pierwszych bojów Józefa Piłsudskiego o niepodległość Polski.”, z boku od strony wschodniej: „W tem miejscu poległ w zwycięskiej walce bohaterski pluton Młota Fijałkowskiego 23.IX.1914”, z tyłu: „Powiat Pińczowski Bohaterskim Bojownikom o Wolność Ojczyzny 23.IX.1928”, z boku od strony zachodniej: „Kielce, Nowy Korczyn, Ostrowce, Szczytniki, Czarkowe, Opatowiec 6.VIII.1914 25.IX.1914” Przed pomnikiem znajduje się Grób Nieznanego Żołnierza. Wzdłuż wsch. ściany jest rząd 14 kamiennych płyt nagrobnych o wymiarach 75x150 cm, z wykutymi krzyżami i odznakami I Brygady Legionów Polskich „Za wierną służbę” oraz napisami: „Nieznany żołnierz I Brygady Leg. Pol. Poległ 15 maja 1915 r.”.
Cmentarz wojenny w Uciskowie
W odległości ok.5 km od Nowego Korczyna w kierunku Buska Zdroju po lewej stronie drogi znajduje się jeden z największych cmentarzy z okresu I wojny światowej w tym regionie. Cmentarz jest widoczny z daleka w postaci kępy wysokich drzew graniczących z sosnowym laskiem. Został założony na planie prostokąta o zaokrąglonym tylnym boku i zajmuje około 1 h. powierzchni. Otoczony jest wałem ziemnym o wysokości ok. 1.5 m. Wejście na cmentarz znajduje się od strony drogi, prowadzi przez drewnianą bramkę wejściową przy której jest umieszczona tablica informacyjna. Na wprost wejścia znajduje się wysoki kopiec ziemny zwieńczony metalowym krzyżem z żelaznych rur, na którym znajduje się blaszany orzełek wojskowy z wyrytym napisem „1918-1939 Poległym za Polskę”.
Cmentarz wojenny nr 123 Łużna - Pustki wyróżniony znakiem dziedzictwa Europejskiego
Znak Dziedzictwa Europejskiego (ZDE) został ustanowiony decyzją Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1194/2011/U w 2011 roku. Jego celem jest wzmacnianie u obywateli europejskich poczucia przynależności do Unii Europejskiej w oparciu o wspólne wartości, elementy europejskiej historii i dziedzictwa kulturowego oraz upowszechnianie tej idei zwłaszcza wśród młodego pokolenia. Do 2016 r. tym mianem zostało uhonorowanych 29 europejskich obiektów, wśród których znalazły się min. Pałac Cesarski w Wiedniu czy opactwo w Cluny..
Wielkie Oczy
Początki osady sięgają XIV w. ok. 1580 r. założył ją Krzysztof Miękicki, właściciel kilku wiosek na pograniczu powiatu bełskiego. W roku 1621 została sprzedana kolejno Piotrowi i Mojżeszowi Mochyłom. W 1664 r. po śmierci Mojżesza Mohyły - trafiła w drodze spadku do jego kuzynki Anny Potockiej, żony hetmana wielkiego koronnego Stanisława Rewery Potockiego. Następnie Potoccy ofiarowali Wielki Oczy Andrzejowi Modrzewskiemu za zasługi wojenne. Dzięki staraniom Modrzewskiego 18 maja 1671 r. król Michał Korybut Wiśniowiecki nadał wsi prawa miejskie magdeburskie oraz liczne przywileje, m.in. 3 jarmarki w roku i targi w każdy czwartek. Modrzewski obrał sobie Wielkie Oczy za stałą siedzibę i rozpoczął przebudowę wzniesionej przez Mohyłów fortalicji, stawiając na jej miejscu dwór obronny. Miasteczko rozwijało się najintensywniej na przełomie XIX i XX w. działały tu dwie garbarnie, dwie cegielnie i aż cztery gorzelnie. Pod koniec XIX w. było tu ok. 2 tys. mieszkańców - Polaków, Rusinów i Żydów.